"Eve dön! Şarkıya dön! Kalbine dön!" *

İlk gençlik yıllarımın en sağlam şiirlerinden bir dizedir ki hâlâ her söyleyiş ya da aklıma gelişinde sarsar... Bu şiiri ya da bu dizeyi yorumlamak gibi bir had aşma olayına girmeden sadece bu dizenin bende çağrıştırdığı "şeyler" üzerine yazmak amacım, baştan söyleyeyim de yanlışlık olmasın ;) 

Aslında "dönmek" fiili daha doğrusu kavramı üzerinden başlamakta fayda var sanırım. En sevdiğim eylemlerden biri olan "gitmek"ten sonra bir de dönüş var elbette. Çoğu zaman dönüşler zor ama güzeldir, hele de dönecek bir eviniz, yurdunuz velhasıl sığınacak bir limanınız varsa. Bu noktada dönülecek bir "evin" varlığı zaten en başta şükredilmesi gereken bir durum, malum dünyanın halini, evsiz, yurtsuz, vatansız kalan insan kardeşlerimizi düşününce.

Sanırım şu dünyada insanın sığınacağı en güzel yer, evidir. Tüm mahremiyetinin onu beklediği, tüm aidiyetlerinin orada yer bulduğu ve elbette insanın en "kendi" olduğu yerdir. Özellikle soğuk kış günleri, sabah evden çıkması ne kadar zorsa akşam eve dönmesi bir o kadar güzel olandır (güncel bir örnek).

Arka planda hep bir şarkı çalıyor
"Şarkıya dön!" diyor ya şair, işte bu da dönülmesi güzel olan bir makam. Bazen söyleyemediklerin, anlatamadıkların, sevgin, aşkın, isyanın bir nakaratta anlam bulur ve haykırırsın.
Bir de her insanın içinde dönen bir şarkı ya da güncel tanımla bir "playlist" olduğuna inanırım, en azından bende dönüyor. Sevinsem de üzülsem de hep içimde, arka planda bir şarkı çalıyor gibi geliyor bana ve bu güzel bir duygu, "herkesin içinde bir çocuk vardır" muhabbetini bilemem ama herkesin içinde bir şarkı olmalıdır ve kaybedilmemelidir bence.

Bir de "kalbe dönmek" var ki ne mutlu ona dönebilene. Sanırım yaşadığımız çağda en zor ve aslında en olması gereken durum bu. Durup durup kalbe dönmeli insan yoksa gerisi boş ve anlamsız gibi. Kalbine döndükten sonra ancak başka kalplere de dönülebilir.

Ve son olarak O'na dönmek var ki şu anda tam anlayamasak da dönüşlerin en güzeli olacağına inandığımız..

Yani ki
"Eve dön! Şarkıya dön! Kalbine dön! 

Şarkıya dön! Kalbine dön! Eve dön!
Kalbine dön! Eve dön! Şarkıya dön!"

* Of Not Being A Jew, İsmet Özel 

Bir de şarkı iliştireyim şuraya, her dönüş de bir ütopyadır aslında..